Het verhaal van Willeke

Terug naar alle verhalen

Onze collega Willeke van Mullem vertelt graag meer over haar werk en waar ze haar werkplezier uit haalt.

"Het mooiste van mijn werk is de combinatie van afwisseling en diepgang."

Hoe ben je in je huidige rol terechtgekomen?
“In 2008 begon ik als stagiaire bij Yulius en in de afgelopen jaren heb ik veel kennis en ervaring opgedaan in de begeleiding en behandeling van mensen met autisme. Na mijn werk als begeleider bij Beschermd Wonen in Papendrecht, kwam ik onverwacht in mijn huidige rol als ambulant behandelaar bij de polikliniek autisme in Dordrecht terecht. Door veranderingen in mijn gezinssituatie zocht ik naar regelmatiger werktijden, en een collega herinnerde me aan deze vacature. Hoewel ik niet actief op zoek was, besloot ik de stap te zetten. Nu werk ik alweer negen maanden met plezier op de polikliniek, waar ik zelfs oude cliënten vanuit een nieuwe rol kan blijven ondersteunen. Ik ben blij dat ik deze kans heb aangegrepen.”

Kun je iets vertellen over de verbindende rol die je hebt binnen de polikliniek?
“In mijn werk zorg ik ervoor dat er goede verbindingen zijn tussen de verschillende mensen en organisaties die betrokken zijn bij de zorg voor cliënten. Ik werk niet alleen met de cliënten zelf, maar ook veel met collega’s en andere instanties. Dat kan bij de cliënt thuis zijn, of op de polikliniek, afhankelijk van de situatie. Soms ga ik bijvoorbeeld bij cliënten thuis langs, omdat ze nog niet naar de polikliniek kunnen komen. Als er problemen zijn in hun woonomgeving, neem ik contact op met de woonvorm om samen een oplossing te vinden. Ook help ik cliënten door hen in contact te brengen met andere hulpverleners, zoals het sociale wijkteam of de voedselbank, als dat nodig is. Het belangrijkste doel is dat cliënten passende en toereikende zorg en ondersteuning krijgen.”

Hoe ervaar je de samenwerking met collega’s op de polikliniek?
“De samenwerking met mijn collega’s is essentieel. We behandelen vaak gezamenlijk een cliënt, waarbij bijvoorbeeld een collega de traumabehandeling verzorgt, terwijl ik tussendoor regulerende gesprekken voer. Dit geeft mijn collega meer ruimte voor de gespecialiseerde behandeling, terwijl de continuïteit voor de cliënt gewaarborgd blijft. Wat mijn werk zo mooi maakt, is de combinatie van afwisseling en diepgang. Ik waardeer het dat ik mijn kennis en ervaring kan inzetten in deze samenwerking en zo een bijdrage kan leveren aan de ondersteuning van onze cliënten.”

Zijn er verschillen tussen je huidige en vorige functie?
“Zeker. In mijn huidige rol heb ik de kans om nog meer de diepte in te gaan met cliënten. Waar ik in mijn vorige functie vooral begeleidend werk deed, richt ik me nu veel meer op het grondig onderzoeken van specifieke problemen en geef ik psycho-educatie. Dit betekent dat ik samen met cliënten ontdek wat autisme voor hen persoonlijk betekent, hoe het zich bij hen uit, en hoe ze hier beter mee om kunnen gaan. We werken samen aan persoonlijke leerdoelen, zoals ‘een praatje leren maken’ of ‘ontdekken waardoor hun spanning oploopt’. Een belangrijk onderdeel van mijn werk dat daarbij aansluit, is bijvoorbeeld het opstellen van signaleringsplannen samen met de cliënt. Doel is dat cliënten leren om hun eigen spanningssignalen te herkennen en op tijd in te grijpen, zodat ze zich beter kunnen voorbereiden en escalaties kunnen voorkomen. Ik vind het mooi om op deze manier bij te dragen aan hun ontwikkeling en welzijn.”

Wat geeft je voldoening in je werk, bijvoorbeeld als er weinig zicht is op vooruitgang bij cliënten?
“Soms is het moeilijk als je merkt dat een cliënt ondanks alle inspanningen niet verder komt in de behandeling. Het kan zijn dat iemand al zoveel geprobeerd heeft en tegen de eigen grenzen aanloopt. Wat me daarbij nederig maakt, is het besef dat veel cliënten de bemoeienis van anderen in hun leven maar te dulden hebben. Ondanks dat, haal ik voldoening uit de stappen die we samen kunnen zetten, zoals het vergroten van zelfinzicht of het versterken van het eigen sociaal netwerk. Het is waardevol om te zien dat cliënten uiteindelijk leren om te gaan met hun situatie en zich gesteund voelen door het vangnet van zorgverleners om hen heen.”

Wat is voor jou de grootste uitdaging in je werk?
“Een van de uitdagingen is dat ik geen vaste handleiding heb voor hoe ik mijn werk moet doen. Het is deels nog pionieren en ontdekken hoe ik mijn functie kan vormgeven. Dat geeft me veel vrijheid, maar soms ook wat onzekerheid. Toch vind ik het leuk om het vertrouwen te krijgen van mijn leidinggevende en die uitdaging samen met mijn collega’s aan te gaan. Het belangrijkste blijft dat we als team goed samenwerken en dat we ons blijven richten op de passende zorg die cliënten nodig hebben.”

Wat vind je het leukste aan werken bij Yulius?
“Wat ik fijn vind aan Yulius zijn de mogelijkheden om je te ontwikkelen en de verbinding die je hebt met collega’s. We hebben elkaar nodig om goed te kunnen zorgen voor cliënten. “Die verbondenheid met collega’s, zelfs na zoveel jaar, maakt het werken bij Yulius voor mij speciaal.”